วัยรุ่น: ประตูที่ไม่เคยปิด

เรื่องนี้เป็นเรื่องของหญิงสาววัยรุ่นที่ทะเลาะกับแม่ อย่างรุนแรง ทำให้เธอตัดสินใจหนีออกจากบ้าน เป็นการตัดสินใจด้วยอารมณ์ชั่ววูบ แต่ก็มากล้นด้วยทิฐิ ความหิวทำให้เธอตัดสินใจใช้ชีวิตด้วยการเป็นโสเภณีขายตัว และนอนตามข้างถนน ยึดอาชีพนี้เรื่อยมา จากวันเป็นเดือน จากเดือนเป็นปี จากปีเป็นหลายๆ ปี

จากเด็กหญิงกลายเป็นหญิงสาวแล้ววัยของเธอก็ร่วงโรยลงไปตามกาลเวลา เช่นเดียวกับแม่ที่เมื่อพ่อตายไปด้วยโรคชรา แม่ซึ่งอยู่ในวัยชรามาก แม่ตัดสินใจออกเดินทางตามหาลูกสาว รู้ข่าวว่าลูกสาวอยู่ที่ไหนแม่ก็ตามไปถึงที่นั่น แต่ก็คลาดกันทุกครั้ง จนแม่เริ่มท้อ แม่จึงเดินเข้าไปในศูนย์ช่วยเหลือเร่งด่วน เพื่อขอความช่วยเหลือ

แม่บอกกับเจ้าหน้าที่ว่า ขอฉันขอติดประกาศตามหาคนได้หรือไม่ เจ้าหน้าที่อนุญาต แม่จึงใช้รูปของเธอซึ่งถึงวันนี้แก่มากแล้วติดประกาศ พร้อมเขียนใต้รูปว่า ' กลับบ้านเถอะลูก แม่ให้อภัยแล้ว '

หลังหญิงชราพ้นไป ลูกสาวก็เข้ามาในศูนย์นั้น ทั้งสองคนคลาดกันด้วยเส้นยาแดง หญิงสาวเห็นรูปที่ติดประกาศจึงเดินเข้าไปดูด้วยความรู้สึกคุ้นเคย และยิ่งเธอเพ่งพิศดูรูปนั้นทำให้เธอมั่นใจว่านั่นคือ ' แม่ ' หญิงสาวจึงนึกขึ้นได้ว่า ความเลวร้ายทุกสิ่งทุกอย่างแม่ให้อภัยหมดแล้ว เธอต่างหากที่ถือทิฐิอยู่ คิดเช่นนั้นเธอจึงตัดสินใจกลับบ้าน

เมื่อมาถึงบ้านก็เป็นเวลาดึกมากแล้ว ความลังเลก็เกิดขึ้น ว่าจะเคาะประตูดีหรือไม่ ป่านนี้แม่คงนอนหลับแล้ว
แต่ที่สุดเธอก็ตัดสินใจเคาะประตู ปรากฎว่าประตูนั้นไม่ได้ล็อค มันค่อยๆ แง้มเปิดออก ถึงตอนนั้น
หญิงสาวรีบวิ่งขึ้นไปที่ห้องนอนแม่ เพราะเกรงว่าดึกดื่นบ้านไม่ได้ล็อค แม่จะเป็นอันตรายจากโจรผู้ร้ายหรือเปล่าแต่เมื่อเข้าไปถึงก็ปรากฎว่าแม่ยังหลับสบายดี ความสงสัยของเธอได้รับคำตอบว่า ตั้งแต่วันที่ลูกออกจากบ้านไป ประตูบ้านก็ไม่เคยปิดล็อคเลย ทำนบน้ำตาของเธอที่กั้นไว้นานก็ถึงกาลร่วงพลู

จากคุณ นัท/little_natty